waarschuwing voor Bali

We realiseren ons dat we best al een lange tijd weg zijn. Lang weg van onze dierbaren, ons huis en wat na enige tijd echt gemist werd was een goede haarknipbeurt. 2 weken geleden begon het verlangen naar een verzorgde haardos het eerst bij Gerry. Vreemd zou je denken want hij heeft het minste haar en je zou denken dat hij daar ook het minste `last`van heeft maar desalniettemin werd de kapper een dagelijks onderwerp van gesprek. Op een zaterdag nam ik hem mee naar Hurstville waar ik inmiddels op mijn `short cut` (geinige woordspeling in dit verband :D) een kapsalon wist te zitten. Helaas had de dame geen tijd Geen nood ik wist 10 min. lopen verderop nog een kapsaon. Op de deur stond OPEN maar alles wat we zagen was een salon zonder klanten maar wel een trap en een schilder en een paar schoonmaakemmers. Eenmaal over de drempel constateerde we een verschrikkelijke brandlucht. De salon wekte de indruk alsof de laatste klant zo te ruiken met een verschroeide permanent de zaak hals over kop had verlaten. Van achter uit het gangetje kwam een aller aardigste dame. Hello "Yes I am open maar ik knip achter in het keukentje c.q. bezemkast omdat... wel jullie ruiken het zeker wel Omdat er gisteravond bij de tatoo shop van de buren een benzine bom naar binnen is gegooid door een rivaliserende motorbende.We keken elkaar ongelovig aan. Hier in het zo rustige bejaarde buutje? Maar het was al een hele geruststelling dat het geen ontplofde haardroger was en een opluchting voor Gerry dat hij zijn zo begeerde op knap knipbeurt aan zijn haar kon ondergaan. Thuis kreeg hij jaloerse blikken van Tom en Derek die inmiddels moeite hadden om met gel van hun kapsel nog wat fatsoenlijks te maken. Nu stelt de Australische gel volgens Tom zo wie zo niets voor dus is dat het eerste item wat hij ZEKER zal gaan importeren.
Een kleine week later had ik Tom en Derek beloofd die middag in Sydney op zoek te gaan naar een kapper. Het stomme toeval wil dat net toen we uit de International Grammer School kwamen om op zoek te gaan naar een kapper we van een chinese jongen een foldertje in onze handen kregen gedrukt met een openingsaanbieding van een kapsalon. Dit kon geen toeval zijn. Ik vroeg de jongen waar we de salon konden vinden. Hij verstond ons niet. Ook niet toen hij zijn Ipod uit zijn oren haalde kon hij slechts gebaren naar een nauwe steeg achter de universiteit. We vonden het adresje . Een piepklein salonnetje met 2 chinese meisjes in ultra korte rokjes met kniekousen en hele hoge hakken, zodat ze toch nog bij het hoofd van hun klant kwamen. En hun meester die zich voorstelde als de Art Director van de salon. Nee het waren zeker geen chinesen lachte de Art Director. Ze waren van Korea. Wel alsof dat vertrouwen gaf? Maar op de een of andere manier besloten we dat dit toch de plaats werd waar het moest gebeuren. en dat kwam zeker niet door de GRATIS pot Koreaanse gel. die iedere klant in het vooruitzicht werd gesteld. Derek vatte als eerste moed en nadat hij tevreden uit de stoel kwam mocht het meisje zich ook aan tom zijn manen wagen Hij werd hip geknipt Terwijl Derek en ik toekeken hoe de Art Director het haar van zijn Koreaanse model in de tang hield. De boys waren super tevreden met het resultaat Nu mama zelf nog. Ikzelf was niet alleen toe aan een goede knipbeurt maar evenzo aan een kwastje verf want er zat ondertussen geen kleur meer in. Nu het liet zich aanzien dat we deze vakantie toch al iets bijzonders hadden met kappers spande mamam toch de kroon. En hier volgt alvast een waarschuwing. Ga nooit naar een kapsalon in Legian, Bali die Beauty & Spa Sarina heet!
"Massage madam?" Nee ik zoek een goeie kapper Yes, Yes. Wild gebarend en de vriendelijkste glimlach wees Sarina me naar binnen. Het licht en de airco ginen aan en de deur dicht en ik voelde dat ik niet meer kon ontsnappen. Ik zag een kappersstoel, inderdaad meer massage tafels en warempel ook een spoelbak. "I first wash your hair with head massage". What do you want? Wel wassen, knippen, verfen, drogen. No problem. My sister is very good hairdresser. Ze pakte de telefoon en in een genblik kwam siter op haar mopet voorrijden. "I wash en sister verry good hairdresser. Ik mocht bij de wasbeurt mijn benen op het massage bed leggen. Geen slecht begin en het resultaat van Sister die haar 2 botte scharen op mijn haar losliep mocht er ook zijn. Maar toen moest er nog de goede kleur verf worden uitgezocht. Er werd druk in het Bahassa overlegd. Dit had ik eerder meegemaakt bij de kapsalon in ons luxe resort. Daar stuurde ze me weg omdat ze niet de goede kleur konden vinden. Wat natuutlijk niet zo gek was vind ik zelf ten eerste hebben ze hier allemaal zwart haar en mijn kleur was allang geen kleur meer. De siser en Sarina lachten vriendelijk en lieten mij de verpakking goedkeuren. De zus ging er op haar mopet weer snel vandoor. En liet me over aan de goede bedoelingen van Zus Sarina die zoals ik het doorkreeg toch echt meer verstand van massages had. Sarina begon met haar geoefende massage vingers mijn haar zorgvuldig in te smeren. Ze deed al 30 minuten over de achterkant. Terwijl volgens de verpakking het al weer tijd was om de hele handel eruit te spoelen. Terwijl ze steeds onhandig de verschillende haarspeldjes van de grond moest rapen zag ik mijn haar in de spiegel inmiddels langzaam donker oranje kleuren. Ik kreeg opeens vreselijke haast. My husband is waiting. En ik verplaatste mijzelf met Sarina richting spoelbak. Bij de spoelbak waar Sarina haar massage handen eindeloos door mijn haar liet gaan mompelde ze dat ze morgen wel de goede kleur had. Of ik morgen tijd had want dan moest ik nog maar een keer terugkomen. Hoezo??? Bij de enige spiegel aangekomen viel mijn mond open van het resultaat. Ik liet haar nog even fohnen maar ook daar sloeg het noodlot toe. De power ging off, Geen licht, geen airco en geen fohn. Het was tijd om afscheid te nemen. Sarina zegende al haar offerbakjes en beeldjes met mijn roepies die ik haar had gegeven. En ik overwoog aan de overkant nog een paar roepies te spenderen aan een pet om de mannen in 1e instantie niet zo'n schirk aan te jagen. Maar dit afschrikwekkende hoofd heeft zo ook al voordelen. Ten eerste kleur ik heel leuk bij Gerry zijn rode schouders. Ten tweede hoef ik nooit uit te leggen waar ik lig langs het zwembad. Je ziet me vanuit iedere hoek. En ten derde lijk ik nu echt de moeder van Wallie.
Nog een laatste waarschuwing over Bali: Als je niet tegen temperaturen van 30 graden kunt en het zeewater van 26 graden nog iets te koud vindt en als je niet van indonesisch eten houdt en niet tegen een strak blauwe lucht kunt. Als je zelf liever je eigen koffer draagt en je niet wil laten verwennen. Dan heb je hier niets te zoeken!